یادم نمیرود!

هرچند که دل تنگ تر از تنگ بلورم

با کوه غمت سنگ تر از سنگ صبورم

اندوه من انبوه تر از دامن الوند

بشکوه تر از کوه دماوند ،غرورم

یک عمر پریشانی دل بسته به مویی ست

تنها سر مویی ز سر موی تو دورم

ای عشق به شوق تو گذر میکنم از خویش

تو قاف قرار من و من عین عبورم

بگذار به بالای بلند تو ببالم

از تیره ی نیلوفرم و تشنه نورم

13 تیر 96